Η καρδιά είναι αναμφισβήτητα ο σημαντικότερος μυς για κάθε ζωντανό οργανισμό και κατ’ επέκταση για τον άνθρωπο. Βρίσκεται στο στέρνο μας και λειτουργεί ακούσια και ακατάπαυστα.
Αποτελεί το όργανο εκείνο που λειτουργεί ως αντλία ώστε να διοχετεύεται το αίμα σε όλο το σώμα, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ζωή στον οργανισμό. Παρόλο που δεν ξεπερνά σε μέγεθος την τη γροθιά του χεριού μας, η σπουδαιότητά της είναι τεράστια, καθώς και η ανάγκη να τη διατηρήσουμε υγιή.
Οι παλμοί της καρδιάς μπορούν να φανερώσουν την κατάσταση της υγείας που βρισκόμαστε. Οι φυσιολογικοί παλμοί της καρδιάς στους ενήλικες κυμαίνονται σε κατάσταση ηρεμίας για τους ενήλικες από 60 έως 100 ανά λεπτό , ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας φυσιολογικές συνθήκες μπορούν να φτάσουν περίπου τους 2,7 δισεκατομμύρια χτύπους.
Όλοι θέλουμε μια υγιή και δυνατή καρδιά.
Ξέρουμε όμως πως μπορούμε να την αποκτήσουμε;
Στο παρελθόν η αποκατάσταση ενός ασθενούς με οξύ έμφραγμα ήταν βραδύτατη, διότι η κινητικότητα του ασθενούς ήταν απαγορευτική λόγω κινδύνου ρήξης μυοκαρδίου, θανατηφόρων αρρυθμιών, κλπ. Έτσι ο ασθενής υποχρεωνόταν σε ακινητοποίηση στο κρεβάτι για διάστημα περίπου 6-8 εβδομάδων, κάτι που σήμερα δεν υφίσταται.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με βάση την αρχή τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για την αποκατάσταση των ασθενών, αναφέρεται στην ένταξη της ειδικής άσκησης με συγκεκριμένα πρωτόκολλα ώστε οι καρδιοπαθείς να έχουν τις βέλτιστες σωματικές και πνευματικές συνθήκες ώστε να είναι ικανοί να ενταχθούν ενεργά και με φυσικό τρόπο στην κοινωνική ζωή.
Παρατηρούμε λοιπόν πως στις ημέρες μας αναγνωρίζεται η αξία της άσκησης όχι μόνο ως μέσο σωματικής και πνευματικής ευεξίας, αλλά και ως μέσο πρόληψης και αποκατάστασης των καρδιοπαθειών.
Τι είδους άσκηση πρέπει να εκτελέσει κάποιος ώστε να ΄΄δυναμώσει΄΄ την καρδιά του, για πρόληψη ή ακόμα και για παρέμβαση σε κάποια πάθηση του μυοκαρδίου;
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία και τις ανακοινώσεις των καρδιολόγων, το οξυγόνο είναι αποδειγμένα το φάρμακο για μια υγιή καρδιά.
Στο σημείο αυτό είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε πως η άσκηση γενικότερα συνδέετε άμεσα με το οξυγόνο, ενώ κυρίως η αερόβια άσκηση είναι αυτή που μπορεί να φέρει τα καλύ
τερα αποτελέσματα από άποψη οξυγόνωσης του οργανισμού. Παραδείγματα αερόβιας άσκησης, μπορούμε να πούμε ότι είναι το περπάτημα, το τρέξιμο, το ποδήλατο, η κολύμβηση κ.α.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η αερόβια άσκηση ονομάζεται αλλιώς και καρδιαγγειακή άσκηση, με βασική ικανότητά της, τη βελτίωση της αντοχής και στην ενδυνάμωση του καρδιαγγειακού συστήματος.
Αερόβια άσκηση είναι η σωματική άσκηση, που διαρκεί περίπου 30 ́ με 60 ́ λεπτά και έχει ένταση που αντιστοιχεί το 70% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας του ασκουμένου.
Θεωρητικά η μέγιστη καρδιακή συχνότητα του κάθε ατόμου σε φυσιολογικές συνθήκες είναι εύκολο να υπολογιστεί από τον παρακάτω τύπο.
Θεωρητική Μέγιστη Καρδιακή Συχνότητα (ΘΜΚΣ) = 220 – Ηλικία.
Έτσι μπορούμε εύκολα να υπολογίσουμε την ένταση που επιθυμούμε να γυμνάσουμε κάποιον ώστε να βελτιώσουμε την καρδιοαναπνευστική αντοχή χωρίς παρενέργειες.
Αν για παράδειγμα θέλουμε να γυμνάσουμε κάποιον 50χρονο κάνοντας χρήση της αερόβιας διαδικασίας σε ένταση 70%, πρέπει πρώτα να υπολογίσουμε τη ΘΜΚΣ σύμφωνα με τον παραπάνω τύπο.
ΘΜΚΣ = 220 – 50
ΘΜΚΣ = 170bpm
Στη συνέχεια πολλαπλασιάζουμε το ποσοστό της έντασης που επιθυμούμε να ασκηθούμε.
Ένταση άσκησης = ΘΜΚΣ × 70%
Ένταση άσκησης = 170 × 70%
Ένταση άσκησης = 119 bpm
Με αυτό τον τρόπο γνωρίζουμε με ευκρίνεια πως ο ασκούμενος πρέπει για τον χρόνο άσκησης που ορίσαμε, να βρίσκεται σε ένταση κοντά στους 119 παλμούς.
Με βάση το παραπάνω παράδειγμα κατανοούμε πως νέοι, ενήλικες, ηλικιωμένοι, ακόμα και άτομα με καρδιοπάθειες , είναι καλό να αθλούνται σε επίπεδο και ένταση ανάλογα με την ηλικία, τη φυσική κατάσταση καθώς και την ενδεχόμενη πάθηση της εκάστοτε ηλικιακής κατηγορίας.
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε ότι η άσκηση και η διατροφή είναι οι δύο πυλώνες της υγείας και της μακροζωίας. Ενώ αντιθέτως η έλλειψη άσκησης και ο άσχημος τρόπος ζωής είναι δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες που τη δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο.
Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως στην Ελλάδα, δεν έχουν συνειδητοποιήσει πόσο απαραίτητη είναι η άσκηση για την υγεία. Σ ’αυτό βέβαια μεγάλη ευθύνη φέρει και η Πολιτεία, η οποία εστιάζει στην προώθηση του πρωταθλητισμού και του μαζικού αθλητισμού, μη επενδύοντας συγχρόνως σε υποδομές για τις υπόλοιπες κατηγορίες ανθρώπων, στις οποίες η γυμναστική μπορεί να αποτελεί ανάγκη.
Comments